Wyjątkowy smak tradycyjnego żurku z chrzanem

Polacy uwielbiają tradycje – zwłaszcza te w kuchni. W naszej kulturze zakorzenione są rozmaite staropolskie obyczaje, a wiele z nich funkcjonuje do dziś. Jednym z takich zwyczajów jest przygotowywanie wielkanocnego żurku z chrzanem i białą kiełbasą.

Ciężko wyobrazić sobie śniadanie wielkanocne bez jego udziału. To potrawa, która ma wielu zwolenników i zawsze wyśmienicie smakuje. Jaka jest historia żurku i jak go przygotować? Odpowiedź znajdziesz w artykule poniżej. 

Jak powstał żurek? Czyli słów kilka o historii tego przysmaku

Historia żurku jest dość zabawna. Dlaczego? Bo zupa ta powstała zupełnie przypadkiem. Była efektem pewnego zakładu pomiędzy skąpym karczmarzem a pewnym nieznajomym, który zaoferował karczmarzowi worek złota, w zamian za przygotowanie najgorszej zupy na świecie. Jeśli jednak karczmarzowi nie udałoby się tego dokonać, musiał on oddać na własność swój lokal nieznajomemu. Danie miało wywołać niestrawność i odstraszać wyglądem, jednak stało się zupełnie inaczej. Gospodarz karczmy resztki zakwasu na chleb razowy zalał wrzątkiem, dodał wędzoną kiełbasę, wędzonkę, czosnek, warzywa i grzyby. Tak przygotowany posiłek okazał się być prawdziwym majstersztykiem! Z przyjemnością zajadał się nim zarówno nieznajomy, jak i karczmarz. Ta legenda mówi o początkach pierwszego żurku. Dawniej był to przysmak ludu, obecnie gości w kartach dań najlepszych restauracji. 

Gotowy domowy żurek w słoiku kupisz w sklepie SchroniskoBukowina.pl

Żurek jest ze Śląska?

Zakwaszaną zupę mączną można spotkać w kuchni polskiej, czeskiej, słowackiej, czy białoruskiej. Jej nazwa wywodzi się od niemieckiego słowa “sauer”, co oznacza kwaśny. W XV wieku w Polsce tym mianem określano wszystkie potrawy powstałe na bazie zakwaszanej mąki. Początkowo kwaśna zupa była popularna głównie na Śląsku. Do dziś można spotkać informacje, że żurek jest daniem ze Śląska. To właśnie w tej części Polski zyskał sobie grono najwierniejszych fanów. Nawet w niektórych śląskich domach naczynie, w którym kisił się żur nazywano ”żurokiem”. Zupę spożywano nie tylko z okazji świąt – zajadano się nią zarówno na śniadanie, jak i na obiad, czy kolację. Nie ulega wątpliwości, że była to popularna zupa postna, gotowana na wywarze warzywnym, bez kości i wędzonki. 

Święta bez wielkanocnego żurku z chrzanem? – to niemożliwe!

Żurek z dodatkiem chrzanu to obowiązkowa pozycja na wielkanocnym stole. To danie, które znamy od pokoleń! Kwaskowaty, charakterystyczny smak, żurek zawdzięcza zakwasowi. Zupa ta może być zabielana śmietaną lub podawana w wydrążonym bochenku chleba, z dodatkiem boczku, kiełbasy i jajka. Chcesz wiedzieć, jak przygotować tradycyjny żurek? Zdradzimy Ci pewien przepis, z którym przyrządzisz wyjątkowo smaczny i aromatyczny przysmak.

Tradycyjny zakwas na żurek w słoiku – SchroniskoBukowina.pl

Składniki:

Wykonanie:

  1. W garnku podsmaż plastry wędzonego boczku. Opal cebulę na palniku gazowym i obierz marchewkę. Marchewkę pokrój w talarki.
  2. Podsmażony boczek wyjmij z garnka i zalej ten sam garnek bulionem z zielem angielskim i liściem laurowym – doprowadź do wrzenia. Gdy bulion będzie się już gotował, wyłącz go i zacznij parzyć kiełbasę białą.
  3. Po tym czasie wyjmij kiełbasę na talerz i wrzuć do bulionu marchewkę, rozgnieciony czosnek i przypaloną cebulę, gotuj przez 10 minut. Następnie wlej zakwas na żur, dodaj białą kiełbasę i boczek, dopraw majerankiem, solą, pieprzem.
  4. Na koniec dodaj śmietanę 18% zahartowaną z łyżką zupy. Do szklanki wlej gorący bulion (1-2 łyżki) i dodaj śmietanę, wymieszaj dokładnie i wlej do garnka z resztą zupy.
  5. Ugotuj jajka na twardo, obierz i pokrój na połówki. 
  6. Ułóż jajka na talerzu i zalej chochelką pysznego żurku. Do zupy możesz dodać odrobinę chrzanu, który nada bardziej intensywnego smaku.

Odpowiedz

Twój adres mailowy nie bedzie opublikowany.

Możesz użyć języka HTML w postaci takich tagów i atrybutów: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

*